Zundert JO19-1

zaterdag 16 december 2023, 10:00

V.V. Zundert JO19-1 kampioen

Kampioenswedstrijden zijn zelden goede wedstrijden, derby’s zijn zelden goede wedstrijden. Wat krijg je als je kampioen kunt worden in een derby? Degene die ooit wiskunde hebben geleerd weten dat min maal min een plus oplevert. Qua resultaat was dit dus het geval, maar diegenen die denken dat er een galavoorstelling is gepresenteerd op donderdagavond, zit mis. Zundert JO19-1 liet door veel strijd, doorzettingsvermogen en teamgeest zien dat zelfs een verloren situatie nog om te keren is.

In de absolute slotfase draaide het een 1-2 achterstand om in een 3-2 zege. Precies genoeg om onbereikbaar te blijven voor achtervolger Unitas’30 JO19-4.

Het duel begon enkele minuten later. De scheidsrechter moest wachten tot de rookdampen opgetrokken waren. Er waren fakkels en vuurwerk toen de matadoren het veld betraden. Echt een lekker sfeertje. De tribune zat goed vol en ook rond het veld stonden veel supporters opgesteld. In de slotfase toen de trainingsvelden van de senioren leegstroomden, werd het nog drukker. Zij maakten de absolute sensatie live mee. Voor degenen die later aansloten was het maar de vraag wat de score was. Die veranderde nogal eens en het scorebord weigerde deze avond dienst.

Zundert begon nerveus aan het duel. Het veld paste zich aan aan het niveau van de acteurs. Zundert en Wernhout hadden evenveel last van het zwakke excuus voor een voetbalveld dat de gemeente Zundert op sportpark de Wildert heeft neergelegd. Glibberen, glijden, hobbelen en bobbelen. Aanpassen aan de omstandigheden was het motto.

Ondanks dat Zundert dus met kampioenskriebels in de knieën aan het duel begon, waren de intenties duidelijk. Snel het karwei klaren. Vooral omdat de defensie van Wernhout niet de meeste stabiele indruk maakte. Zundert viel lustig aan, maar was te gehaast en te slordig. En te snel werd er voor diepte gekozen. Het was een echte “ren-je-rot” jeugdwedstrijd. En dat op een zwaar veld. Het zou een heuse slijtageslag worden.

Na een kwartier nam Zundert de leiding. Mike werkte een bal met een mooie boog achter de doelman. De vreugde en ook opluchting was groot. De supporters gingen er eens goed voor zitten. Zou Zundert JO19-1 nu het gebruikelijke niveau gaan aantikken? Het team probeerde het wel, maar het was ook duidelijk dat Wernhout niet gekomen was om figurant te zijn op een v.v. Zundert party. Het verkocht de huid duur. En dat maakte het een intense wedstrijd. Die vooral bol stond van de spanning.

Want Zundert kreeg goede kansen op een ruimere marge, maar ook Wernhout liet zich niet onbetuigd. Het kan alle kanten op, waarbij de achterhoede van Zundert meer rust uitstraalde dan de collega’s van Wernhout. De strijd op het middenveld werd weinig gevoerd, vooral omdat dit gebied een soort “no-go-area” leek. Het luchtruim boven dit deel van het veld werd wel goed gebruikt, waardoor het vooral voor de aanwezige pingpong supporters (of tafeltennis zoals je dat behoort te noemen) met de getrainde nekspieren het een herkenbaar wedstrijdbeeld opleverde.

Zundert haalde met 1-0 de rust. Ondanks dat Wernhout kansjes kreeg, mocht Zundert niet tevreden zijn met deze tussenstand. Sterker nog, het maakte het zichzelf hierdoor onnodig moeilijk. Na de ranja werd het namelijk nog intenser. En hoe kouder het werd, hoe meer verhit de gemoederen raakten. Ik moet zeggen dat ik af en toe hoofdschuddend heb staan kijken naar de gedragingen van spelers en staf van beide kanten. Niet altijd iets om trots op te zijn. Voetbal is emotie hoor je dan, maar jezelf onder controle houden is ook wat waard.

10 minuten na rust viel de gelijkmaker, die al even in de lucht hing. Uit een onnodig weggegeven corner werd de bal bij de tweede paal binnen gewerkt. Balen, maar nog niets verloren.

Zundert ging in de achtervolging, maar verviel weer in de fout van de beginfase, het was te gehaast. En daardoor slordig. Wel toonde het een enorme veerkracht en was er negentig minuten niets aan te merken op de inzet en de werklust. Er stond een team met een missie. Goed voetbal was even ondergeschikt. Hier en daar vielen langs beide kanten krampgevallen te bespeuren. Het was echt een meeslepend en zwaar duel geworden. Er werd ook gewisseld om fitte krachten in te brengen en zo het verschil te maken.

Kansje hier, mogelijkheid daar en altijd de dreiging voor een uitbraak. Het leek maar niet goed te vallen. En hoe meer risico Zundert nam, hoe meer ruimte Wernhout kreeg voor een contra attack. En drie minuten voor de officiële speeltijd leek het doek definitief te vallen. Wernhout scoorde uit een counter uit het boekje de 1-2. Het rood-witte legioen ontplofte, want het leek Zundert de titel door de neus te boren. Echter was dit buiten de “comebackkids” in het roodzwart gerekend.

Rick promoveerde in de laatste minuut van de wedstrijd een corner tot gelijkmaker. Hij toornde hoog boven alles en iedereen uit en sloeg met z’n kop tegen de bal, die als een granaat tegen de touwen eindigde. Zundert had haast om voor de overwinning te gaan, maar een Wernhoutspeler hield de bal treiterend vast. Zundert reageerde onvolwassen op deze kinderachtige pesterij. Waarna zowat alle spelers en ook enkele coaches zich er mee meenden te moeten bemoeien. Echt een slecht voorbeeld en onacceptabel. Er vielen ook nog gele kaarten. De scheidsrechter die uitstekend floot en z’n handen vol had aan alle randzaken (spelers, supporters, grensrechter en leiders), nam de juiste beslissingen. Een dik compliment voor deze jonge scheidsrechter.

Er was dus nog alleen blessuretijd over. Maar omdat er veel onderbrekingen waren geweest, was er dus nog tijd voor Zundert om alsnog voor de winst te gaan. En dat lukte, uit een mooie aanval waren de van der Poel brothers de eindstations. Luuk gaf z’n oudere broer de bal, die Tijs van dichtbij binnenschoot. 3-2. Een remontada-de-luxe, van kansloos tot kampioen in 10 minuten.

Zundert JO19-1 haalde met deze score het laatste fluitsignaal en mocht starten aan de festiviteiten. Het was namelijk kampioen. In deze wedstrijd liet het zien dat het over veel mentaliteit beschikt, maar kampioen worden doe je natuurlijk niet in 1 wedstrijd. Het gaat om de hele reeks. En wie dan bovenaan staat is de terechte kampioen. In deze lange (?) reeks wedstrijden liet Zundert zien goed te kunnen voetballen, karakter te tonen wanneer dit gevraagd werd en gewoon een lekker team te hebben. Drie helften lang. Van harte gefeliciteerd en veel plezier met vieren!

Opstelling: Job Verkooijen, Juul Beenackers, Rick van Iersel, Floris ten Velde, Dirk van Eekeren, Teun van Gils, Tieme Verschuuren, Lars Kardienaal, Issam Aynaou, Tijs van der Poel en Mike Smits.

Wissels: Jan van den Langenberg, Tymo Fens, Luuk van der Poel, Mohamed Dhaher Alhasan.

Met dank aan Diana Fens voor de mooie fotorapportage. Voor meer foto’s klik: https://myalbum.com/album/takm8jmNJYnc4V/?invite=eb7dbe67-8b4a-49fd-8b7f-fdced4a9bbb4