Samen sterk

maandag 2 april 2012, 18:21

Zundert 1 kampioen. Wat een feest hebben wij gehad! Ontzettend bedankt aan al die mensen die hierin een rol hebben gespeeld.  Nu, bijna twee weken later, ben ik nog aan het bijkomen. Maar vooral ook aan het nagenieten. En, hoe gek het ook klinkt, met het verstrijken van de dagen raak ik steeds meer bewust van de geweldige prestatie die geleverd is.

De eerste kampioen van Nederland. Ongeslagen. Vijftien wedstrijden gewonnen, twee gelijk. Wie had dat gedacht anderhalf jaar geleden; het was winterstop en het liep niet lekker. De koppen bij elkaar gestoken en we stelden ons een doel:  het resterende seizoen de basis leggen om volgend seizoen voor het kampioenschap te gaan! ‘Dat is bluf’, dacht ik nog, maar het kon niet anders. We moesten iets creeren waar we met z’n allen voor zouden gaan. We moesten vooral met onszelf de strijd aangaan; leren incasseren, ondersteunend zijn naar elkaar, samenhang creeren, opstaan en doorgaan, op elkaar kunnen rekenen, elkaar beter laten voetballen… En langzamerhand zag je de ploeg sterker worden. Het plezier nam toe, het zelfbewustzijn groeide. We wonnen zomaar, op wilskracht, van Groen-Wit, dat bij ons een kampioensfeestje dacht te komen vieren.  

En dan dit seizoen. Er stond vanaf de eerste training eind juli een gretige groep. Spelers hadden zich voorbereid, hadden er zin in. Wat een verschil met het jaar daarvoor. Moerse Boys kon ons op het Sandraudigatoernooi  met pijn en moeite op 1-1 houden. En in de rust van onze eerste competitiewedstrijd, thuis tegen RWB, gebeurde er iets voor mijn gevoel. Iets wat de toon zette voor de rest van het seizoen. Het stond 1-1 en we hadden een keuze:  of in ons oude patroontje vervallen, of het achterste van je tong laten zien en er vol voor (durven) gaan. Het werd het laatste. Een (op dat moment) beter RWB werd met 3-1 naar huis gestuurd. Het besef dat er elke week voor de punten geknokt moest worden, dat die niet aan komen waaien, en dat die alleen maar komen als je het samen doet, kreeg steeds meer gestalte. Er sloop continuiteit in de ploeg. Daarnaast groeide het geloof in eigen kunnen en het vertrouwen in elkaar. De spelers in deze  spelersgroep hebben elkaar echt beter gemaakt! En elke speler heeft op zijn eigen manier, met zijn eigen unieke persoonlijkheid en kwaliteiten, een bijdrage geleverd aan dit kampioenschap en tevens een persoonlijke ontwikkeling doorgemaakt. Etienne, Thomas, Roy, Kees, Niek, Dirk, Rob, Sven, Roy, Dorus, Jeroen, Wim, Denis, Erwin, Fabian, Niels, Rogier, Tim, Nick…….Grote klasse!

Ook de begeleidingsgroep rond het eerste en tweede is naar elkaar toegegroeid. Je kunt inmiddels van een hecht team van mensen spreken die met dezelfde intentie werken en hetzelfde  doel nastreven. Een team dat elkaar goed aanvult en aanvoelt. Als Ludwig, Jan, Ruud, Piet, Hans, Bas, Eduard en Jos de samenwerking niet hadden gezocht, dan was er nooit een kampioenschap gekomen. Ik ben blij dat ik een onderdeel van dat team mag zijn, maar ik vraag me wel een ding af: wanneer komt die revangepartij bowlen?....

De spelers van het tweede wil ik een groot compliment maken. Niet alleen hebben zij een fantastisch seizoen met goed voetbal (bijna) achter de rug, zij hebben zich ook geweldig naar het eerste toe opgesteld. Het is niet altijd gemakkelijk een keer je plaats af te moeten staan, of een hele wedstrijd op de bank te zitten, of tijdens de training iemand weggeplukt zien worden. Ik heb geen wanklank  gehoord (oostindischdoof heet dat...). In mijn beleving vloeien 1 en 2 haast in elkaar over. Mannen van het tweede: dit is ook jullie kampioenschap!

De selectie heeft het afgelopen seizoen goed kunnen gedijen in de sfeer van de warme club Zundert. Vaak sta ik versteld van de enorme hoeveelheid welwillende mensen die deze club herbergt. Mensen die graag voor de club klaarstaan (heb ik het idee), iets extra’s willen doen, vooruit willen kijken en er het beste van willen maken, met elkaar. Ik ben dat in mijn twintigjarige loopbaan als trainer in die mate nog nooit tegengekomen. Die sfeer is een proces van jaren, dat komt niet zomaar uit de lucht vallen en is ook niet het gevolg van goede voetbalresultaten. Nee, in mijn beleving is het juist andersom. Er kan pas gepresteerd worden (lees: een kampioenschap behaald worden) als alle randvoorwaarden goed zijn ingevuld, als er sprake is van jarenlang  structureel constructief beleid met visie, als je kunt werken met goed materiaal op een mooie, goed onderhouden sfeervolle accommodatie, als je samen kunt komen in een sfeervolle, gastvrije kantine….Zundert 1 is kampioen. Met dank aan het bestuur, de Technische Commissie en al die mensen met een roodzwart hart. Bedankt nog Fred, voor het bellen.

We hopen u ook de rest van het seizoen en  volgend jaar in de derde klasse te vermaken met sportief, verzorgd, attractief en dynamisch voetbal, vanuit een goede organisatie en  met druk vooruit, gericht op scoren, aanvallen en balbezit!

Oh, nog 1 ding: kent u dat verhaal van die ganzen?

Vriendelijke groet,

Coen Rijppaert.