Zundert C1 - VVR C1
zaterdag 21 april 2012, 14:45
Zundert C1 – VVR C1 2-2 (1-0)
Weer een belangrijke wedstrijd vandaag tegen VVR, dat op de ranglijst een plaats boven ons staat. We zien dus weer kansen om wat punten bij elkaar te sprokkelen. Niet teveel naar de tegenstander kijken, maar vandaag weer proberen om de lijn van de afgelopen weken door te trekken. Met nog wat meer lef en durf dan we normaal spelen hebben we vooraf het geloof erin.
We starten sterk en in de beginfase moet VVR alle zeilen bijzetten om ons van de goal af te houden. We hebben een man extra op het middenveld en meestal is de afvallende bal voor ons, zo kunnen we VVR ver op eigen helft terugdrukken. Na een minuut of 10 spelen krijgen we onze eerste kans, onze linksbuiten krijgt de bal, hij dreigt buitenom te gaan, maar snijdt goed naar binnen. Vanaf randje 16 meter kan hij schieten, maar helaas trapt hij half in de grond en gaat het schot(je) voorlangs. Tien minuten later is het onze vrije man op het middenveld, die goed doorgaat tot de achterlijn, hij legt de bal bij de eerste paal, en de bal valt tussen de verdediger en onze spits in. Paniek is er even bij VVR en het schot smoort en kan in tweede instantie worden weggewerkt. De druk wordt te groot en het doelpunt valt niet veel later, goede onderscherpping op het middenveld, direct wordt de spits ingespeeld in de vrije ruimte op links. Twee aanvaller tegen een verdediger, balletje breed op zijn collega spits. Maar het is onze rechtsbuiten die nog sneller is en de bal in de hoek schuift (1-0). Mooi de beleving na de goal, iedereen viert het doelpunt mee. We proberen door te drukken, onze ijverige spits wordt weer diep gestuurd. Hij haalt de achterlijn, de voorzet is fraai bij de tweede paal op onze linksbuiten. De aanname is goed verzorgd, het schoot ook en in een reflex kan de keeper de bal tot corner werken. Onze laatste kans is net voor het rustsignaal, nu is het onze linksbuiten die de achterlijn haalt, prima voorzet met links, maar onze spits kopt de bal loodrecht omhoog met zijn kruin.
We staan prima te spelen, veel druk naar voren en achterin staat het prima, op een afgeweken bal geen kans weggegeven. Ben zuinig met je kansjes, probeer het verschil te maken en vanaf het begin weer de focus. Met een wissel voorin, gaan we weer terug het veld in.
Nu is het VVR dat sterk begint, direct veel druk naar voren en wat feller op de bal. Al na drie minuten is er even onrust als de bal achter onze linksback valt, hij is net te laat bij de bal en de rechtsbuiten van VVR kan nog net met de punt van de schoen bij de bal. De bal rolt richting centrum en de linksbuiten is naar binnen gekomen en op snelheidis hij als eerste bij de bal en tikt de bal gelijk door langs onze uitkomende keeper en tekent de 1-1 aan. Even is er de teleurstelling, maar vanaf de aftrap is het een minuut later weer 2-1. Onze vrije middenvelder steekt de bal op onze spits, die is iedereen te snel af en tikt de bal langs de keeper. We blijven goed druk zetten en zijn de bovenliggende partij, de controle lijkt er te zijn, tot een minuut of 10 voor tijd. Een mislukte steekpass van VVR, onze laatste man wil de bal laten lopen voor onze keeper. De bal botst wat op het ongelijke veld, onze keeper laat zich op de bal vallen, de spits van VVR schiet de bal uit de handen van onze keeper zomaar de goal in (2-2). We zetten nogmaals aan en krijgen op 25 meter van de goal een vrije trap. Hij heeft het van tevoren al aangekondigd, de bal zwabbert en de keeper schrikt. Hij moet twee keer grabbelen en de bal lijkt achter de lijn, maar valt weer terug het veld in, onze vrije man lijkt de bal toch nog binnen te lopen, maar schiet de bal op 2 meter van de goal hoog over.
Weer een prima wedstrijd waar we recht hadden op meer, maar dat is ook voetbal. Weer mooi om te zien dat er beleving weer terug is, de blijdschap naar het scoren waar iedereen deelgenoot van is. Ook de inzet niemand die verzaakt en gewoon vol de duels ingaat. Als je zo blijft spelen is er alles nog mogelijk in de slotfase van de competitie.
Man of the match
1. Siem
2. Thomas en Stan
3. Thijs B.