Zundert E4 - Halsteren E6

zaterdag 1 november 2014, 9:00

Zundert E4 – Halsteren E6 2-1

De aanwezigen en degene die de livestream via de app. gevolgd hebben, zullen over 10 jaar nog weten waar ze waren op zaterdag 1 november. Een memorabel duel tussen twee aanvallende teams werd uitgevochten op een goed gevuld sportpark de Wildert. Halsteren had een grote aanhang meegebracht en het labradortrouwe publiek van Zundert E4, had de gang naar de thuishaven van de E4 weer massaal gemaakt.

Op een geweldige herfstdag, met een aangenaam zonnetje en een perfecte grasmat kon aan de wedstrijd begonnen worden. De groundsmen van de Rood-zwarte hadden gezorgd voor een biljartlaken, waarop goed combinatiespel mogelijk was. Het veld was voorzien van zand, gerold en geprikt. Kortom ideale omstandigheden voor een topwedstrijd. Toch zag het er vooraf niet zo goed uit. De selectie van de E2 kende enkele blessures en afwezigen, waardoor 1 speler van de E4 zou moeten doorstromen. Gelukkig was het verenigingsgevoel bij andere leden zo groot, dat dit uiteindelijk niet nodig bleek. Verder was er stress bij een van de middenvelders, hij kon geen rood-zwarte voetbalkousen vinden. Uiteindelijk vond hij een paar zwarte-witte zebrakousen, die goedgekeurd werden door de referee. Zo kon de wedstrijd in de sterkst mogelijke opstelling van start gaan.

Vanaf de eerste minuut bleek dat de drie weken zonder competitie voetbal de E4 helemaal niet uit het ritme te hebben gehaald. Direct werd met verzorgde combinaties het vijandelijke doel gezocht. Steeds werd de vrije man gevonden. Hierdoor was er niet alleen een veldoverwicht, maar ontstonden ook mogelijkheden en kansen. Deze werden helaas niet verzilverd. Of te gehaaste afwerking of goed keeperswerk stond de op dat moment terecht voorsprong in de weg. Maar Zundert gaf niet op en bleef de aanval zoeken. Hoelang zouden ze dit tempo vol kunnen houden? En hoelang zou het duren voordat de defensie van Halsteren onder de druk zou bezwijken?

Uiteindelijk ging na een kwartier de Zunderste aanvalsstorm liggen en kwam Halsteren er zelfs gevaarlijk uit. De beste kansen waren toen voor de bezoekers. De aanwezige uitsupporters werden uitzinnig van geluk. Zeker toen men dacht een doelpunt te maken. Maar achtereenvolgens net voorlangs, een reflex op de lijn en een zweefduik van de keeper met hulp van de paal voorkwam een achterstand. Hierbij zou de bal volgens de volgers van de geelzwarten de doellijn nipt hebben gepasseerd. Tegen Cluzona overkwam Zundert hetzelfde. Toen had men pech met de beslissing van de arbiter, nu had men geluk. Of was de bal was echt niet over de lijn! Tenminste dit verklaarde de doelman achteraf aan de aanwezig pers. Echt weten zullen we het nooit, maar de redding was cruciaal op dat moment. Met nul-nul werd de rust bereikt. En dit was nog maar een voorbode wat nog zou komen.

In de rust werden de afspraken even opgefrist, maar de jongens waren niet te houden. Gelijk na de ranja, wilde men terug het veld op om de klus te klaren. Waarna het wachten was op Halsteren, waar duidelijk meer te bespreken was.

Zundert pakte de draad weer op. De drie aanvallers combineerde dat het een lieve lust was. Er werd gestrooid met steekpassjes en één-tweetjes. Het middenveld vocht voor elkaar bal. De speler met z’n zebrakousen, mocht net als op een zebrapad steeds het hele veld oversteken. En achterin leek het wel of de drie verdedigers de bus voor het doel geparkeerd hadden. Halsteren werd er moedeloos van.

Al snel vond de handige Zundertse spits, die een echte handenbinder was deze ochtend, een gaatje tussen de paal en de keeper. Er stond geen wind en toch trilde het net, 1-0. Als team werd dit doelpunt gevierd. Daarna gingen de dappere strijders niet teruglopen, maar bleven druk naar voor zetten, om de wedstrijd te “killen”. Dit leek een aantal maal te lukken, maar steeds bleef de beloning in de vorm van een doelpunt uit. En zoals het dan ook vaak gaat in het voetbal, was een onoplettendheid bij een corner voldoende voor de gelijkmaker.

Zundert had last van het soms erg fysieke spel van een aantal spelers van Halsteren. Gelukkig werd er sportief gecoacht, waardoor de wedstrijd een ultiem sportgevecht bleef, waar de grenzen nadrukkelijk werden opgezocht door de opponent. Zundert wist dat het, het fysiek zou afleggen, dus zocht het vooral in slimmigheidjes en vooral de bal laten rollen. Een bal is altijd sneller dan een speler. Door de bal snel rond te spelen, kon Zundert uit de duels blijven, dit tot irritatie van Halsteren.

Wat vooral knap was, dat Zundert E4 niet het met de kopjes na beneden ging lopen na de tegenvaller, maar juiste met rechte rug de aanval ging zoeken. Mentaal bleek Zundert ijzersterk, hierdoor werd met een fantastische dribbel vanaf de aftrap gelijk aangegeven, dat men niet onder de indruk was van de gelijkmaker. En terecht want de vandaag weergaloze aanvallers vonden elkaar makkelijk bij een van de aanvallen. Dat deze uiteindelijk op de paal belandde leek erg zuur, maar dat was buiten de behendige spits gerekend, die met z’n tweede van de ochtend, sportieve revanche haalde op zijn tegenstander, die handen en voeten te kort kwam op hem af te stoppen.

Vervolgens was het nog even volhouden en toen kon het feest losbarsten. De drassige ondergrond van sportpark de Wildert trilde als de gelatinepudding tijdens het kerstdiner. Uitzinnig van vreugde vlogen de supporters elkaar in de armen. Hun helden hadden de klus geklaard. En ook op het veld ontstond een spontaan feestje, waaruit bleek dat de teamspirit enorm goed zit.

Na de penaltyserie ging het volksfeest gewoon door. Spelers en supporters versmolten met elkaar in een poel van geluk. In de kleedkamer werd de traditie na een overwinning doorgezet. De materiaalman kwam niets vermoedend het kleedlokaal in, waarna de bekogeling met shirts en broekjes als teken van overwinning werd uitgevoerd. Toen na een poosje de materiaal was uitgegraven onder de shirts en broekjes begon hij aan het sorteren van de bezwete kleding en het schoonmaken van het kleedlokaal. Toen dit klaar was bleek dat een speler nog zo aan het feesten was, dat hij nog in de douche moest. Verder werd er door de jarige spelers getrakteerd om het feest compleet te maken. En aan de stamtafel in het sporterscafé, werd de wedstrijd nog nabesproken, het bleef nog lang onrustig aan de Wildertsedijk.

Volgende week volgt de loodzware uitwedstrijd tegen Cluzona E4. Hier werd in de thuiswedstrijd nipt met 1-2 van verloren. Na een goede eerste helft, een onterecht afgekeurd doelpunt en wat pech in de tweede helft. Kortom dit duel moet in het teken staan van sportieve revanche. Wellicht is dit een rechtstreekse wedstrijd waarin bepaald wordt wie achter de ongenaakbare koploper Kruisland E2, op de tweede plaats gaat eindigen. De spelers rekenen weer op een Rood-zwarte uittocht aanstaande zaterdag. Laat de wegen naar Wouw rood en zwart kleuren.