Zundert 2 - Terheijden 2

zondag 23 maart 2014, 12:00

Zundert 2 – Terheijden 2 2-0 (0-0)

Het kampioenschap is bijna binnen. De belangrijke wedstrijd tegen nummer drie Terheijden is opnieuw winnend afgesloten. In een grimmige pot werd moeizaam, maar op karakter, de overwinning over de streep getrokken. Moeizaam omdat we een hele zwakke eerste helft op de mat legden. In de tweede helft herpakten we ons goed. Na de 1-0 volgde al snel de 2-0 en was de overwinning binnen. Met nog 4 wedstrijden te gaan is het gat nog steeds 8 punten met de nummer 2. Nummer drie Terheijden kan ons niet meer inhalen.

Het trainingsweekje verliep ook wat moeizaam. Dinsdag waren we nog compleet maar door wat pijntjes hielden we aan het eind van de training niet veel mensen meer over. Op donderdag was het zelfs droevig gesteld en werd er maar met zes man getraind. Op zondag was iedereen weer voldoende opgelapt en hadden we inclusief een A-speler en de van vakantie teruggekeerde Dave 15 man op het wedstrijdformulier staan.

In de voorbespreking werd de uitwedstrijd aangehaald waar we te afwachtend begonnen waardoor we in het spel van Terheijden meegingen. Doel was om dit nu te voorkomen en vooral de verdediging onder druk te zetten aangezien daar de zwakte van Terheijden ligt. Dit bleek ook uit de uitslagen waar Terheijden moeite heeft om de nul te houden achterin. Rick keek alweer uit naar de grote kale reus van Terheijden die met een snoeiharde overtreding in de uitwedstrijd ervoor zorgde dat we een penalty kregen en daardoor toch nog wisten te winnen. De kale reus zou schitteren in afwezigheid. De opstelling bleef onveranderd ten opzichte van de week ervoor tegen Baronie.

In de kleedkamer was de sfeer ontspannen. Wasvrouw Bep had een boze brief geschreven aan het adres van Bjorn en Roy die het flink hadden verpest. Rens zong een vrolijke noot weg maar hij heeft steeds meer moeite om zijn publiek te boeien. In de stromende regen en hagel werd de warming-up afgewerkt. Regen die we wel gewend waren van de dinsdagavondtrainingen. Tomas Paulusma had het weer voorspeld. De trainer verraste aan het eind van de warming-up met de uitspraak “trek je er niets van af” waaruit bleek dat ook bij de technische staf spanningen leefden.

Normaalgesproken komen we goed uit de startblokken als we de toss winnen. Dat was deze zondag wel anders. De spitsen werden niet bereikt en als ze al bereikt werden dan kon de bal niet worden vastgehouden en de simpelste ballen werden niet in de voeten bij een rood zwarte gespeeld. Gelukkig was er niks aan te merken op de strijd en gewonnen duels waardoor we achterin redelijk eenvoudig overeind bleven. Ondertussen werd het spel wat grimmiger. Her en der deelden de beide brave dorpsploegen wat tikjes en schopjes uit. Kees zocht iemand die hij zeker aan kon maar kreeg uiteindelijk de bonkige spits achter zich aan. Beide teams kregen geen grote kansen. Terheijden was wat meer in de aanval maar de verdediging kon eenvoudig de meeste aanvallen onschadelijk maken. Etienne had het niet bijzonder druk maar ook hij moest een paar keer handelend optreden op een diepe bal of schotjes uit de tweede lijn. In het laatste kwartier van de eerste helft kwam Zundert eindelijk wat meer in het spel voor en vielen hier ook wat kansjes te noteren. Met een lekker buitje vlak voor rust waar Roy als een verzopen katje doorheen strompelde en Kees nog een buikschuiver maakte in een diepe plas werd met 0-0 de kleedkamer opgezocht.

In de rust werden de puntjes op de I gezet en werd iedereen opgelapt voor een felle tweede helft richting de geliefde kantine. Vanaf minuut 1 had Zundert de overhand en was het spelbeeld tegenovergesteld van de eerste helft. Zundert speelde beter positiespel en liet eindelijk zien dat het individueel betere spelers op het veld had staan. De eerste kansjes misten nog de goal of werden door de keeper gestopt. De openingsgoal viel na een kwartier spelen en kwam toch wat uit de lucht vallen. Letterlijk en figuurlijk want een hoge diepe bal werd door de kleine Toby verrassend knap doorgekopt. Roy, die in het zonnetje het meer naar z’n zin had op het veld, schatte deze bal op waarde en kon alleen op de keeper aflopen. De keeper bleef verrassend staan en met een kiezelhard schot werd deze gepasseerd. De opluchting was groot en bij Terheijden knakte er zichtbaar iets omdat er al veel strijd geleverd was. (Ja Jeanetje maakte er een hele stopmotionreportage van, ze zat er kort op). Een minuut of 6 later viel een vrijwel identieke goal. Opnieuw een lange bal van achteruit die nu door alles en iedereen werd gemist kwam opnieuw bij de lopende Roy. Dit keer kwam de keeper wel uit maar Roy was eerder bij de bal en zag de bal tergende langzaam de goal in stuiteren. De veilige marge van 2 was bereikt waar Kees zelfs "Roy Lean Back(x)" moves voor uit de kast haalde. Nu was het zaak om nog 25 minuten de wedstrijd uit te ballen. Terheijden wilde wel maar had te weinig kracht, conditie en kwaliteit om het ons echt lastig te maken. Zundert kon profiteren van de ruimtes die ontstonden en Ferdi kwam eindelijk in zijn element, maar weigerde nog op commando een trucje te doen. In het veld bleef het wat onvriendelijk maar met 2-0 voor was het koppie erbij houden. Mathijs en Rick hielden hun koppie er niet bij en knalden met de koppen tegen elkaar waardoor Rick een plakkertje moest gaan halen bij de huisartsenpost. Het echte slotoffensief bleef uit terwijl leider Piet echt had gedacht dat ze hun laatste Strooihalm zouden grijpen. Onze leider spreekt al Afrikaans, dat zal toch niet nodig zijn.....  In de slotfase kregen Tomas en Roy nog een applauswissel en kon na 4 minuten blessuretijd weer een feestje worden gevierd na de zestiende competitieoverwinning op rij.

Weer een 2-0 overwinning met Joram en Kees centraal achterin. Dat was al de 4^e 2-0 overwinning dit seizoen met deze twee technisch begaafde voetballers in het hart van de defensie. Maar de gevierde man was Roy die heel de verdediging van Terheijden twee keer te slim af was. Concurrent Dubbeldam won ook ‘gewoon’ met 6-3 waardoor de voorsprong 8 punten blijft met nog vier wedstrijden op het programma. Komende zondag zijn we vrij zodat een kampioenschap in maart niet meer mogelijk zal zijn. 6 april is het theoretisch mogelijk maar dan moet gewonnen worden van SAB en dan moet Dubbeldam punten verliezen thuis tegen het stugge VVR. Indien er geen verrassingen in de uitslagen zijn dan hebben we het 13 april in eigen hand thuis tegen Raamsdonk. We hopen de laatste weken op veel steun van de supporters, ook uit bij SAB, om ons te ondersteunen op weg naar het kampioenschap.  Bam Bam