VVR E2 - Zundert E2

zaterdag 27 november 2010, 9:00

Wedstrijdverslag 27 november 2010

VVR E2  –  Zundert E2

Het schrijven van een voetbalverslag gaat me over het algemeen vrij gemakkelijk af. Dan doel ik vooral op de inspiratie die daarvoor nodig is, en laat ik de kwaliteit van het geschrevene dus voor het gemak maar even in het midden. Deze week was de inspiratie echter ver te zoeken, zoals overigens ook bij alle spelers van ons elftal deze morgen.  Ik vraag mezelf al bijna af of ik niet een verzoek bij de KNVB in moeten dienen om de aanvangstijden van onze wedstrijden niet vóór 10 uur in de ochtend vast te stellen want ook deze ochtend startte weer ontzettend rommelig allemaal en volgens mij is een goed begin toch het halve werk.

Met een temperatuur net boven het vriespunt en lichte sneeuwval floot één van de leiders van VVR om 9 uur voor de start van een voor beide partijen belangrijke wedstrijd, diegene die vandaag zou verliezen zou immers de rode lantaarndrager worden van deze najaarscompetitie.  Direct vanaf aanvang nam VVR het initiatief en werden we teruggedrongen op onze eigen speelhelft.  Zeker in de eerste 10 minuten was het aan een wederom fantastisch keepende Sam te danken dat we niet heel snel op achterstand kwamen. Niet veel  later was het toch raak voor VVR, 1 – 0. Echt veel kansen wisten onze jongens niet te creëren maar toch had Ivan een keer bijna de gelijkmaker op zijn schoen, helaas wist hij het doel niet te raken.  Met een 2 – 0 achterstand mochten onze jongens zich gaan warmen in het kleedlokaal en kregen de leiders de kans om de jongens op te peppen.

Of de leiders nu een geheel andere taal spreken of dat de woorden de oren van onze jongens niet bereiken weten we nog steeds niet maar één ding weten we wel en dat is dat het eerder een negatief dan positief effect gehad heeft. VVR weet namelijk binnen 10 minuten in de tweede helft driemaal te scoren en loopt zo uit naar 5 tegen 0. Onze jongens zijn “geknakt” , gedemotiveerd, zijn nog steeds niet wakker, weten elkaar niet te vinden, en zo kunnen we nog wel even doorgaan.  Uiteindelijk loopt VVR uit naar 8 doelpunten voordat Jurre de eer weet te redden voor de mannen in het RoodZwart, 8 – 1 wat dan ook de eindstand van deze dramatisch verlopen wedstrijd is.

Als er iets is waar ik een hekel aan heb, dan is het wel aan verliezen. Dat betekent niet dat ik niet tegen mijn verlies kan, ik heb er simpelweg absoluut geen behoefte aan!  Je kan er in principe wel mee leven, maar je laat het gewoon liever niet gebeuren.

Wij als leiders willen volgende wedstrijd, uit tegen Rijen E3, proberen het elftal in een dusdanig andere opstelling weg te zetten zodat we hopelijk dan niet alleen een voor- en achterhoede hebben maar ook een middenveld zodat de ruimtes kleiner blijven. Jullie eigen trainer Peter gaat hierop de komende weken ook proberen te trainen dus graag allemaal serieus komen trainen as. woensdag.

Volgende week zaterdag is het geen voetbal ivm Sinterklaas

Groeten en een fijn Sinterklaasfeest gewenst allemaal,

Jullie Leiders.