Roosendaal E2 - Zundert E1 (1 - 2)

zaterdag 5 maart 2016, 9:00

Roosendaal E2 – Zundert E1 1-2

Een bewogen week, waarbij voetbal slechts een bijzaak was. Een van de teamleden werd getroffen door een groot persoonlijk drama. Hier valt alles in het niets. De wedstrijd werd dan ook begonnen met een minuut stilte, vooral als ondersteuning voor de afwezige teamgenoot. De gedachten op sportpark Hulsdonk, waren voelbaar bij hem en zijn familie.

Voetbal wordt wel eens de belangrijkste bijzaak in het leven genoemd, dus na deze minuut, werd toch afgetrapt voor een duel in de kelder van de eerste klasse. Beide teams hadden nog geen punt op zak. Het was dus een kwestie van het seizoen proberen te redden.

De voorbereiding was wederom slecht. Op de maandagtraining door verschillende oorzaken 4 afwezige spelers. En een afgelaste woensdagtraining. En late aankomst in Roosendaal, een lange zoektocht naar kleedlokaal en veld. Met als gevolg een korte warming-up. De tegenstanders was Roosendaal E2, terwijl Zundert in het najaar nog net onder Roosendaal E3 was geëindigd. En de wedstrijd werd afgewerkt op kunstgras. Op het groene plastic zijn de resultaten van onze dappere strijders ondermaats.

Maar zoals wel vaker, is dit allemaal onzinnig gereutel vooraf. De voetbal clichés, “de bal is rond”, “het is gewoon 7 tegen 7” en “je start beide op 0-0” gingen weer op. In de toneelwereld, spreekt men over een “slechte generale repetitie, betekent een goede première”. Onze spelers, bleken goede acteurs. Want ondanks al dit malheur vooraf, werd gelijk de toon gezet. De bal ging makkelijk van voet naar voet. De aansluiting richting aanval en middenveld was deze keer dik in orde. Posities werden moeiteloos van elkaar overgenomen. De spelers liepen regelmatig doorelkaar als in een carrousel, maar alle posities waren steevast bezet.

Zundert speelde weer als een harmonica, breed en uit elkaar bij balbezit en smal en dicht bij elkaar bij balverlies. Roosendaal zette daar verzorgt voetbal met een geduldige opbouw tegenover, waardoor een mooi schouwspel voor de ogen van de aanwezige supporters zich ontvouwde.

Zundert deelde meteen wat speldenprikjes uit, waar Roosendaal toch van schrok. Zij waren toch de eersteklasser met ervaring en niet Zundert? Na een minuut of 6 onderbrak de sterk spelende achterhoede speler kordaat de aanval en schakelde door, met een pass vond hij de goed spelende aanvaller die met een paar vinnige bewegingen vaart bracht in de aanval om vervolgens perfect de bal door te schuiven naar zijn kompaan in de voorste linie. De spits wist zich wel raad met die buitenkansje en schuif de bal mooi binnen. Haar zoveelste doelpunt al weer dit seizoen.

Zundert bleef sterker, en als Roosendaal er uit kwam, werd er goed ingegrepen. Ook werd de doelman regelmatig met slimme terugspeelballen in het spel betrokken. Wel werden er veel corners weggegeven, maar grote kansen had dit gelukkig niet tot gevolg. Zundert bleef de iets bovenliggende partij, zonder tot supergrote kansen te komen. Vaak was de bal net iets te hard, door de vaart die een pass meekrijgt op het kunstgras. En als men er dan rekening mee wilde houden, was het vaak weer te veel. Lastig als je dit niet gewend bent.

Het stadion stroomde ook gedurende de wedstrijd verder vol. Het leek wel of er in de lucht hing dat er iets speciaals stond te gebeuren. En ja, hoor! Na twintig minuten werd de marge op 2 gebracht. Weer een goed omschakelmoment, na goed druk zetten werd de stugge achterhoede van de egaal rode spelers uit Roosendaal te machtig. Met een slim passje vond de ene spits de andere en stond het 0-2. De rollen van aangever en afmaker waren nu omgedraaid. Maar naast dit mooie gegeven, kwam dit doelpunt vooral tot stand door gedisciplineerd teamspel. Ook de invalspeler van Zundert E2 voetbalde prima mee. Echt knap, hij moest even wennen aan het hogere tempo en het hebben met minder tijd, maar knokte zich succesvol in de wedstrijd.

Met 0-2 aan de ranja, wat een weelde! Net voor het rustsignaal voor de uitstekend fluitende scheidsrechter, vloog een afstandspegel van de aanvallende middenvelder rakelings naast. De keeper heeft deze bal nooit gezien, maar hooguit gehoord. Dit zou Zundert vaker moeten proberen. De ranja werd op het veld genuttigd. De punten werden nog eens doorgesproken. En vooral de complimenten werden over en weer uitgedeeld. Dit ging lekker, maar omdat er geen wisselspelers waren, was voorzichtigheid geboden. Roosendaal kon regelmatig een verse kracht inbrengen. En het harmonica-carrousel spel was schitterend, maar kostte ook enorm veel energie.

De tweede helft begon prima, Zundert controleerde het spel, zonder echt gevaarlijk te worden. Wel werd steeds beter gebruik gemaakt van de opspringende hoge ballen na spelhervattingen van de prima keepende Zundert goalie. Een paar kleine kansjes om de wedstrijd te missen werden gecreëerd, maar hier werd iets te lichtzinnig mee omgesprongen.

Naar mate de wedstrijd vorderde ebbten de krachten uit de lichamen van onze roodzwarten favorieten. De vermoeidheid begon z’n tol te eisen. Ook een bloedneus en een enkelblessure velden de achterhoede, maar opgeven, dat gebeurde niet. Roosendaal werd wel veel gevaarlijker. En met een paar uitstekende bananenvoorzetten van de flank achter de laatste lijn van Zundert werden enorme kansen gecreëerd. Maar het imposante gestalte van de Zundertse keeper en de vooruitgesnelde roem na zijn glansrol vorige week, deed de voorwaartsen van Roosendaal blokkeren. De 0-2 voorsprong bleef staan. Maar met kunst- en vliegwerk dus.

Zundert kreeg hierdoor wat ruimte om te counteren en de wedstrijd in het slot te gooien, dit lukte niet. Sterker nog uit een Zundertse corner ontstond een counter waar geen houden meer aan was. 3 minuten voor tijd kreeg Roosendaal waar het recht op had, de aansluiting.

Gelukkig stonden de roodzwarten goed en sterk genoeg de laatste drie minuten om stand te houden. De bal werd niet blind weg getrapt maar slim in de ploeg gehouden, waardoor de voorsprong niet meer in gevaar kwam. Blij en moe werd het eindsignaal gehaald. De armen gingen van blijdschap de lucht in. Zundert E1 doet weer mee.

Volgende week de thuiswedstrijd tegen dorpsgenoot VVR E1, die men later in de volgende ronde van de beker ook weer tegenkomt. VVR E1 speelde kan gelijk tegen de ongeslagen koploper Internos E1. Zundert kan VVR dus absoluut niet onderschatten. Tevens zal blijken of de wedstrijd tegen Victoria’03 een collectieve baaldag was, of niet. Dus zaterdag aanstaande op sportpark de Wildert, de dorpstwist tussen Zundert en VVR, waarbij Zundert moet winnen om nog iets van het seizoen te maken. De wedstrijd van vandaag geeft voldoende aanknopingspunten om te veronderstellen dat Zundert E1 wel iets te zoeken heeft in deze klasse. Kom in grote getallen het team naar voren schreeuwen!