MOC'17 JO17-3 - Zundert JO17-1 (0 - 3)

zaterdag 30 oktober 2021, 13:00

MOC’17 JO17-3 – Zundert JO17-1 (0-1) 0-3

Zundert speelt de slechtste wedstrijd van het seizoen, maar wint wel.

Vooraf ging het vooral over de wedstrijd van 4 december tegen Moerse Boys en een eventueel kampioenschap. Een beetje misplaatst na slechts drie wedstrijden. Wedstrijd voor wedstrijd benaderen en een paar wedstrijden voor het einde van de competitie gaan kijken hoe je er voorstaat, dat past beter. Zeker bij onze JO17-1 die het weliswaar fantastisch doet, maar het wel moet hebben van hard werken en gedisciplineerd samenspel.

Jeroen en Lars waren deze middag afwezig. Sunvir en Dirk gingen de JO16-1 versterken. Met hulp van onze twee mannen kwam de JO16-1 tot het tweede beste resultaat dit seizoen. Een nipte nederlaag tegen nummer 2 Rood Wit was gewoon knap te noemen. Jesse en Sem kwamen vanuit de JO19-1 ons als JO18 speler versterken, zodat alle teams konden spelen en binnen de spelregels acteren.

Ik heb eerder al beschreven dat het niveau en de entourage van de tweede klasse erg tegenvalt. Hier is deze zaterdagmiddag weer een bijzonder hoofdstuk aan toegevoegd. Aangekomen op sportpark Rozenoord troffen we op een heel groot prestigieus welkombord een verfrommelt A4’tje met de belangrijkste informatie. Veld 4 (van de 10 velden), kleedkamer 14 (van de 14 lokalen) en tegenstander MOC’17 JO17-3 (van de 6 JO17 teams). Met een plattegrond zoals te vinden in een attractiepark gingen we op zoek naar ons tijdelijk onderkomen.

Een tunnel uitgevoerd in “houtlook” met de serene uitstraling van een mortuarium deed dienst als gebouw voor het omkleden. Echter waren dit de lokalen 1 tot en met 12. Nummers 13 en 14 bevonden zich in een klein gebouwtje verder op. We moesten op zoek naar de gele deur. En deze was niet te missen, pal naast veld 4 stond het gebouw te wachten op bezoekers.

Het veld was wat hobbelig, het gras was lang, de lijnen waren flexibel en de dug-outs ontdaan van de zijramen. In deze mistroostige omgeving ging Zundert een van de belangrijkste wedstrijden tot op heden spelen. MOC’17 had nog maar 1 nederlaag geleden en heel knap van het sterke Moerse Boys JO17-1 gewonnen met 3-2. Datzelfde Moerse Boys wat met 6-2 te sterk was voor onze JO17-1 in de bekerwedstrijd. Kortom een lastige horde moest genomen worden.

In de warming-up loeren we altijd even naar de overzijde om een inschatting te maken van de kwaliteiten van de tegenpartij. Wat we zagen verbaasde ons. Geen duidelijke begeleiding, een groepje spelers die “iets” aan het doen was. Het zag er al met al niet indrukwekkend uit. Maar schijn kan bedriegen. En ook de tegenstander had twee dispensatie spelers in de gelederen, dus wellicht was het onderdeel van de tactiek om Zundert zand in de ogen te strooien.

Jan was te laat klaar met werken (en blijkbaar ook een beetje te laat begonnen, maar dit terzijde). Hij werd met een privéchauffeur in Bergen op Zoom afgeleverd. Daar aangekomen ontdekte hij Roy die nog lekker warmpjes in de kantine zat. De langdurige geblesseerde doelman wachtte nog even met omkleden om als tweede reservespeler voor noodgevallen in te kunnen vallen.

De voorbereiding van Zundert was te laconiek, maar nog altijd beter dan die van MOC’17. Dat bleek ook uit de eerste minuten. Zundert voerde de boventoon. Al in de derde minuut was het raak. Tieme lanceerde van eigen helft Quinten in de diepte. Quinten omspeelde knap de doelman, was niet zelfzuchtig en bood Sem een niet te missen kans om de bal binnen te schuiven. Een droomstart.

In de  8^e minuut leek Tieme de 0-2 te maken, zijn afstandsschot stuiterde echter via de onderkant van de lat terug in het veld. In de 10^e minuut kwam Zundert voor 10 minuten met een mannetje minder te spelen. Mike werd deze keer onterecht van veld gestuurd. De afgelopen 4 wedstrijden had hij ongeveer 142 ernstigere overtredingen gemaakt, maar uitgerekend nu moest hij het veld ruimen. Mike accepteerde schoorvoetend de consequenties. De scheidsrechter had sowieso een aparte manier van fluiten. Hij stond vaak met z’n rug naar de situatie te kijken naar de activiteiten op het naastgelegen veld. Overigens stonden de JO19-1 spelers die waren komen kijken ook regelmatig naar dat veld (veld 5) te kijken, waar een pittige match aan te gang was. Gelukkig had de man in het zwart blijkbaar ogen in z’n rug, want fluiten lukte prima, zelfs op momenten dat de spelers en supporters het niet verwachten.

De meest scherpe persoon op en rondom het veld was toch een Zundert supporter. Arend zag een stapel paaltjes met vlaggen liggen. En inderdaad de hoekvlaggen ontbraken de eerste 10 minuten. Als een volleerde terreinknecht zorgde hij ervoor dat alle vier de hoeken van het veld opgefleurd werden met wapperende blauwwitte ornamenten. Verder gebeurde er niet veel tijdens de situatie van ondertal. Sem schoot een keer voorlangs waar hij beter voor had kunnen geven en MOC’17 schoot Job wakker, die geen moeite had met de poging van afstand. En zo kabbelde de wedstrijd voort richting de rust. Een kopballetje van Quinten uit een vrije trap was het enige voetbal gerelateerde wapenfeit dat mijn aantekening heeft gehaald. De instructie vooraf was voetballen en niet te snel de lange diepe bal hanteren. Het resultaat was te veel lopen met de bal of de lange bal op de voorhoede geven. Issam, Sem en Quinten kregen veel kansloze ballen waar ze achteraan mochten hollen.

Na de rust kwam Jan in de ploeg voor Issam. Hij pakte de rol als rechterspits over alsof hij nooit anders gedaan had. Na 5 minuten had Jan al kunnen scoren, hij liep zich uitstekend vrij voor het doel, helaas zag Quinten hem over het hoofd. Quinten had overigens zelf de bal veroverd en twee tegenstanders van zich afgeschud, dus het was hem vergeven. Iets later kreeg Sem de bal, hij zocht Sieb ,die over de as van het veld opstoomde en de bal in de loop van de meegelopen Sem speelde. Sem nam de bal iets te veel mee naar de buitenkant, waardoor scoren lastig werd.

 In de 10^e minuut was het toch raak. Mike gooide snel en slim in. Quinten maakte een mooie actie, waarna Sem door een overstapje van Jan voor de keeper stond. Sem hamerde de bal achter de sterke doelman. 0-2.  

Toch gaf MOC’17 niet op. Twee minuten na de treffer moest Job uitkomen toen een speler op hem af kwam. Dat deed hij perfect en stuitte de opmars van de aanvaller. Wel hield hij wat pijn over aan de botsing, maar gelukkig kon hij verder. Zundert speelde daarna redelijk en had controle over de wedstrijd zonder tot goede kansen te komen. De verdediging was weer uitstekend. Het wordt eentonig maar Rick beet zich weer vast in z’n tegenstander, Tymo gaf z’n tegenstander geen kans en Jesse had z’n directe opponent in z’n zak. En ging het een keer mis dan was daar altijd nog de betrouwbare Floris. Zundert heeft niet voor niets met afstand de minste tegentreffers uit de hele competitie. Slecht eenmaal moest Job vissen in wedstrijden tegen teams die nu nog meedoen.

Ondanks het aanvallende overwicht en de weinige kansen tegen, kon Job uitgroeien tot uitblinker. De keren dat hij er moest staan, stond hij er. Zo ook in de 21^e minuut, toen hij met z’n voet de bal net voor de aanstormende aanvaller kon wegschieten. Het begon steeds harder te regen, ondanks dat buienradar.nl vooraf een droge wedstrijd had voorspeld. Grensrechter John trotseerde de regen manmoedig. De supporters staken wel een paraplu op. Twee niet nader te noemen durfden het zelfs aan om een oranje-witte paraplu in de lucht te steken. Het werkt niet als een rode lap op een stier, Zundert bleef hetzelfde rommelige spel op de mat leggen. Maar MOC’17 was het geloof in een goed resultaat ook wel verloren intussen.

In de 24^e minuut werd Tieme heel hard onderuitgehaald. Iedereen verwachte minimaal een gele kaart, maar die kwam niet. In de eerste aanval na de vrije trap snelde Quinten z’n tegenstander voorbij en gaf de bal voor. Jan kwam een teenlengte te kort om de bal af te maken. Zo bleef het toch nog een beetje spannend. Het was Quinten die de wedstrijd definitief besliste. Hij ging op de doelman af, die leek eerder bij de bal, toch was het de aanvaller van Zundert die er met de bal vandoor kon en ongehinderd naar het verlaten doel kon dribbelen om de 0-3 over de doellijn te lopen. Intussen moest ook MOC’17 met tien man verder. Eén van de spelers werd er ook voor 10 minuten afgestuurd na een overtreding. Met nog 8 minuten op de klok, betekende dat einde wedstrijd voor hem.

Het slotakkoord was voor Job, die met een goede redding zorgden dat er weer een clean sheet achter zijn naam en die van het team stond. De 0-3 was een prima resultaat voor een toch wel matige uitvoering. MOC’17 JO17-3 had een aantal individueel vaardige spelers, maar opereerde te weinig als team, waardoor het zelfs in de slechtste wedstrijd van Zundert JO17-1 geen potten kon breken.

Zundert behoudt hiermee de koppositie. Toch moet deze wedstrijd als les bekeken worden. Nu had het geen nadelige gevolgen, maar op deze manier moet het een keer fout gaan. Dus niet meer praten over kampioenschappen, niet meer praten over de zwakte of positie op de ranglijst van tegenstanders. Niet kijken naar andere uitslagen. Nee, gewoon focussen op het eigen spel en de wedstrijden. En vooral niet verder kijken dan de eerstvolgende wedstrijd. Dus hard aan de slag op het trainingsveld. Nu even nagenieten en vanaf maandag de blik op Baronie JO17-3 dat hele goede uitslagen afwisselt en gekke nederlagen, kortom niets over te zeggen, focus op het eigen spel.

Kom aanstaande zaterdag het team aanmoedigen om 15.00 uur op sportpark de Wildert.

Opstelling: Job, Tymo, Rick, Floris, Jesse, Mike, Tieme, Sieb, Sem [W: Issam], Quinten en Issam [W: Jan].

Wissels: Jan en Roy